Południe, tego samego dnia

Zachwyca mnie przyroda, której barwy załamują się w dwóch kolorach.

Poranek

Zimno...

...aż Hania dostała wypieków na twarzy

Czas zimowy

Obudziła się Hania z popołudniowej drzemki.Trudno uwierzyć, że na zegarze jest dopiero 17-ta.

Pierwszy październikowy śnieg

Za oknem robi się biało. A ja starym zwyczajem chucham i dmucham na sadzonki, które wiosną zasilą nową ziemię.

Podsumowania

Pewnego deszczowego dnia marca kilka lat wstecz wprowadziliśmy się do naszego nowego/starego mieszkania. Cały dobytek nasz stanowiło: dziecko, rozklekotana szara komoda, której dwie dolne szuflady już dawno odmówiły posłuszeństwa (więżąc nasze ubrania), stół, cztery krzesła, lampa podłogowa, komputer i mnóstwo książek. Ubrania trzymaliśmy w kartonowych pudłach, spaliśmy na podłodze, jedliśmy przy stole uważając się za wyjątkowych szczęściarzy. W listopadzie do rodziny dołączył kot. W styczniu Julek skończył kolejny roczek. W lipcu złamał rękę.W październiku poszedł do przedszkola. Mijały kolejne lata. I nastał kolejny lipiec. W naszym życiu pojawiła się nowa istota. Niewiele o niej wiedzieliśmy, ale pragnęliśmy ją poznać jak najszybciej. Pod koniec marca przyszła na świat Hania, która zapoczątkowała nowy etap dla naszej rodziny. Właśnie szykujemy się do następnej przeprowadzki. W głębi duszy wiem, że ostatniej w moim życiu. I cieszę się z tego ogromnie, bo wyspa do której przybijam jest tą, która swój początek miała w głębi moich marzeń.

Świat się kręci wokół Hani

Nowy adres

...

Jesień - pora kompletna

Po wielogodzinnym spacerze wracam z lodowatymi stopami. Już pod koniec każdej wędrówki marzę o zakopaniu się pod kołdrą z książką, dwójką dzieci, i kotem na dokładkę, jako miłym akcentem, powiedzmy - kolorystycznym. Lądujemy w konfiguracji: po prawej Julek gawędzący o ludzikach lego, eksplozjach Star Wars i taktykach Star Crafta, po lewej Hania zasypana drobnym gumowym zwierzyńcem, i Basiami, i ja w samym środku tej idylli z myślami o przemijaniu, obserwująca cienie na ścianie, które wkrótce zastąpi nikłe światło nowej pory roku...

P.S. Najlepsze na jesieni: gorąca zielona herbata z trawą morską i melonem, pierogi ruskie, gołąbki mojej mamy, żytnie ciasto z budyniem i jabłkami (własnej roboty), pajda chleba z duszoną cukinią i czosnkiem granulowanym, por w śmietanie, arbuzowa guma Orbit.

7 miesięcy Hani

Bubble znaczy bąble

Słońce w twarz. Księżyc w plecy.

Tradycyjny bo rodzinny wielogodzinny "hiking" po mieście.

...

Spacery - treść życia:)

Hit tygodnia - Hania w stanie wskazującym

Zawsze bezbłędnie wie -kto jest kim-

...

Muzyka z głośnika

http://youtu.be/TSAiLgB7FpM

Kolejne z serii - Pierwszy raz

Urok huśtawki

"Robot Boogie"

a wszystko w jednym celu: by rozbawić Hanię

Ostatnie podrygi w gondoli

"Kacza zupa" na małym ekranie

...

Spacer i dyskusje o wszystkim.

Autor: Julek

- Juluś, zrób nam ładne zdjęcie na tle pięknego dziś nieba.

Powiedzmy, że moja wizja była nieco inna, ale niech tam, wyszło nieźle:)

- Tata, nie patrz!

(...okazja...)

Na ulicy obok liści

Porzucone w krzakach aforyzmy od Dostojewskiego po Leca. Przez chwilę wahałam się - brać - nie brać? Przez chwilę czułam się bardziej jak złodziejka niż szczęśliwy znalazca. Przez chwilę rozglądałam się wypatrując właściciela. Po chwili dotarło do mnie, że mam farta, a ten kto wyrzucił książki po prostu nie trafił do kosza.

Apetyt rośnie - zima blisko

Podwójna porcja kaszki na obiad - i nadal mało:)

Niespodzianka - tata w domu

Spokojnie, spokojnie, tata nie wciąga Hani na kolację, tylko ją całuje i pieści nadrabiając kilkudniowe zaległości.

Kizia Mizia

Kizianie, mizianie i przytulanie, głaskanie, chichotanie, całowanie i inne wymyślne pieszczoty przez (prawie) cały dzień.

A na horyzoncie

pierwszy ząbek !!!

...

Hania siedzi i bawi się. Niby nic wielkiego. A jednak...
Nie wiem, czy kiedykolwiek będę gotowa na dorastanie moich dzieci?. Z jednej strony chciałabym zapuszkować te najcenniejsze chwile, zatrzymać czas i żyć niby w próżni. A z drugiej, spodziewam się zmian galopujących po sobie, jedna po drugiej. Przy dzieciach rozwijamy się, żyjemy intensywniej, bardziej świadomie, doceniając wspólny czas. I choć bywają dni trudne i gorsze, bilans zawsze wychodzi na plus.
Nie wiem kim byłabym bez moich dzieci. Wiem kim jestem z nimi.

...

Hania, moja kruszynka. Siedzi. Sama. Idę do kuchni popłakać sobie.

Przyszła kolej na wujka Wojciecha:)

W pierwszej kolejności życzenia w drugiej zabawa do rana.

...

Interaktywna telewizja wielowymiarowa

Hania poleca

Duch mój czuwa

nad pierwszymi próbami samodzielnego siedzenia.

Wszystkie chwyty dozwolone

Hania nie czochra brutalnie biednego Kazika, ona się tylko podciąga!

Październik

Moja towarzyszka. Moja obserwatorka. W ciszy i z wielkim zainteresowaniem chłonie  mikro świat, naszą codzienność; pogwizdujący czajnik, cieknący kran. Zachwyca mnie jej delikatność, jej czujność, bezbronność i ufność, i natura, wręcz refleksyjna.